Żużel to sport bardzo rodzinny. Nie tylko z racji kibiców, którzy całymi rodzinami zjawiają się na trybunach. To również kwestia kultywowania tradycji związanej z uprawianiem tego sportu. Porównania aktualnie jeżdżących zawodników, których ojcowie w przeszłości również startowali na żużlu, są bardzo trudne z racji na różne czasy, warunki, limity wieku juniora, rozgrywki, otwartość na zmiany klubów etc.
Analiza obejmuje tylko aktualnie startujących w Enea Ekstralidze zawodników i ich ojców.
Zenon Kasprzak debiut w najwyższej klasie rozgrywkowej zanotował w 1981 roku w wieku 19 lat (średnia 0,824), DMP zdobywał w 8., 9. i 10. roku startów, przez pierwsze 14 lat startów nie zmieniał klubu; pierwsza średnia powyżej 2 w 3. roku startów w lidze, z 14 pierwszych lat kariery najlepsze średnie w 4. roku startów 2,383, w 5. – 2,470, w 6. – 2,393, w 7. – 2,730, w 8. – 2,732, w 9. – 2,532, to były jego najlepsze lata, potem średnie biegowe Zenona Kasprzaka były już poniżej 2 punktów.
Krzysztof Kasprzak debiut w Ekstralidze zaliczył w 2001 roku w wieku 17 lat i był to jeden z najlepszych debiutów w historii tej klasy rozgrywkowej (w 16 meczach 103 pkt w pierwszym sezonie, średnia 1,629), DMP w 7. roku startów; rok 2014 to jego 14. sezon; pierwsza średnia powyżej 2 w 3. roku startów, najwyższa średnia 2,160 w 7. roku startów (nie licząc tegorocznej – 2,310), a pierwsza zmiana klubu w 10. roku startów, w 4. roku startów zawodnik wywalczył IMŚJ. W tym roku został srebrnym medalistą IMŚ seniorów. Krótko jeździł też o trzy lata młodszy od Krzysztofa Robert Kasprzak – do ukończenia wieku juniora.
Stanisław Miedziński debiut w odpowiedniku Ekstraligi zanotował w 1981 roku w wieku 19 lat (średnia 0,538), w 6. roku startów DMP, w 9. roku koniec kariery po kontuzji, pierwsza średnia pow. 2 w 6. roku startów, najwyższa w karierze 2,318 w 7. roku startów, cała kariera w najwyższej lidze tego zawodnika przebiegała w jednym klubie.
Adrian Miedziński debiut w Ekstralidze zaliczył w 2002 roku w wieku 17 lat (średnia 1,159), w 7. roku startów DMP, pierwsza średnia powyżej 2 i zarazem najwyższa w karierze w 12. roku startów 2,082 (tegoroczna średnia 1,773), cała kariera w EE w jednym klubie!
Jan Ząbik karierę jako żużlowiec rozpoczął w 1965 roku w Toruniu, w 1966 roku osiągnął średnią 0,86, ale w ówczesnej II lidze. W I lidze – w debiutanckim sezonie 1976 – uzyskał średnią 1,75. Jego syn Karol w sezonie 2014 w Enea Ekstralidze wystąpił tylko w jednym meczu i uzyskał średnią 2,600. W najwyższej klasie debiutował w 2003 roku ze średnią 0,500 w 2 biegach. Najlepiej szło mu w EE w 2007 roku, gdy uzyskał najwyższą średnią – 1,989.
Piotr Pawlicki senior debiut w odpowiedniku Ekstraligi zanotował w 1982 roku (średnia 0,000), tytuły DMP w 6., 7. i 8. roku startów, przerwa w startach ligowych w 3. i 4. roku kariery, najlepsza średnia i jedyna powyżej 2 to 2,084 w 8. roku startów, karierę zakończył 1992 roku po kontuzji.
Przemysław Pawlicki debiutował w EE w wieku 17 lat w 2008 roku (średnia aż 1,700, ale tylko z 5. meczów i nie był sklasyfikowany), pierwsza zmiana klubu w 3. roku startów, najwyższa średnia w karierze to 1,938 w 5. roku startów, nigdy nie miał powyżej 2, w tym roku 1,600.
Piotr Pawlicki junior debiutował w EE w 2011 roku (średnia niebywale wysoka 1,692 i to w 18 meczach, ale miał wcześniej doświadczenie z II ligi), najwyższa średnia w karierze to 2,000; którą uzyskał w tegorocznych rozgrywkach.
Sławomir Drabik debiutował w wieku 18 lat w 1984 roku w II klasie rozgrywkowej, w pierwszym sezonie wywalczył 27 pkt w 36 startach, średnia 0,917.
Maksym Drabik debiutował w wieku 16 lat w 2014 roku, ale jeszcze nie w Ekstralidze, lecz w Orle Łódź w Nice PLŻ.
Jacek Gomólski debiutował w najwyższej lidze w wieku 16 lat w 1984 roku (średnia 0,600), pierwsza jedyna średnia pow. 2 w 5. roku startów i zaraz po zmianie klubu (2,178) – najlepszy rok w karierze w ówczesnej I lidze (odpowiednik EE), w 1990 roku odszedł do niższej ligi, do najwyższej klasy wrócił jeszcze na krótko, ale bez sukcesów.
Kacper Gomólski debiutował w EE w wieku 19 lat w 2012 roku (miał już za sobą staż w niższej lidze) – średnia 0,925, w sezonie 2013 – 1,427, a w minionym – 1,720. Oczywiście w najwyższej klasie rozgrywkowej jeździł jeszcze brat Kacpra, Adrian.
Tomasz Fajfer debiutował w najwyższej lidze w wieku 18 lat w 1987 roku po roku stażu w niższej lidze – średnia 0,333, do najwyższej ligi wrócił dopiero w 11. roku startów uzyskując średnią 1,417 – najwyższą w ekstraligowej karierze, po trzech kolejnych sezonach zakończył ekstraligowe starty.
Oskar Fajfer debiutował w EE w wieku 19 lat po trzech sezonach w niższych ligach. W mijającym sezonie uzyskał średnią 1,578. Jeździli jeszcze brat Tomasza, Adam i brat Oskara, Maciej oraz Przemysław – brat Tomasza i Adama.
Sławomir Dudek debiutował w najwyższej lidze w 1985 roku w wieku 17 lat, pierwsza średnia to 1,039 i od razu DMP, w piątym roku startów miał średnią 1,982, stały acz powolny postęp.
Patryk Dudek debiutował w wieku 17 lat w EE w roku 2009, pierwsza średnia to 1,093 i tak jak w przypadku ojca, w debiutanckim sezonie sięgnął po DMP, potem jeszcze 2 razy, pierwsza średnia powyżej 2 w 4. roku kariery, najwyższa w 5. roku – 2,111, w tym roku 1,681. Jeździł jeszcze w Falubazie Andrzej Dudek.
Paweł Protasiewicz debiutował w 1967 roku, w wieku 19 lat w II lidze. W ówczesnej I lidze zadebiutował dopiero 5 lat później, zajął ze średnią 1,60 31. miejsce. W 1973 roku apogeum możliwości, 14. miejsce w klasyfikacji ze średnią 2,04, w 1975 – 1,50, w 1976 – 1,28, już w 1977 roku pożegnał się żużlem w II lidze.
Piotr Protasiewicz – lista sukcesów ogromnie długa, nieporównywalna z osiągnięciami ojca, m.in. został w wieku 21 lat pierwszym polskim mistrzem świata juniorów; debiutował w najwyższej lidze w 1992 roku, w wieku 17 lat i pierwsza średnia to 0,829, kolejne (tylko EE): 1993 – 1,629, 1994 – 0,889, 1995 (pierwsza zmiana klubu) – 2,128, 1996 – 2,149, 1997 (trzeci klub) – 2,313, 1998 – 2,265, 1999 – 2,075, 2000 – 2,436 (najlepszy sezon ligowy, 9. w karierze), 2001 – 2,202, 2002 – 2,298, 2003 (czwarty klub) – 2,095, 2004 – 2,101, 2005 – 2,221, 2006 – 1,942, 2007 (powrót do pierwszego klubu) – 2,012, 2008 – 1,850, 2009 – 2,211, 2010 – 1,869, 2011 – 2,269, 2012 – 2, 2013 – 2,058. Warto pamiętać o Grzegorzu Protasiewiczu, który także próbował swoich sił na torze.
